پزشکیان: من جایی قول نمی‌دهم که اجرا نکنم

 

رئیس جمهور با تاکید بر اینکه سفر ما به استان‌ها به معنای آن است که تلاش داریم در حد توان و امکانات مشکلات را حل کنیم، افزود: باور بنده این است که اگر مشارکت مردم باشد، می‌توانیم مشکلات را حل کنیم و اگر مردم همراهی و مشارکت نکنند، دولت به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را حل کند.

 

پزشکیان با بیان اینکه پس از احصای مشکلات با استاندار و وزرا درباره راهکارهای رفع آنها گفتگو و مذاکره می‌کنیم، تصریح کرد: اینکه گفته می‌شود برای رفع مشکلات آموزش و بهداشت و درمان در سه فاز کار را پیش ببریم، مورد قبول بنده نیست و باور دارم که می‌شود در یک مرحله این مشکلات را حل کرد، البته به شرطی که مردم پای کار بیایند. اگر منتظر باشیم که از جای دیگری به ما برای حل مشکلات کمک شود، همچنان گرفتار مشکلات خواهیم بود.

 

رئیس جمهور با تاکید بر اینکه بنده قول می‌دهم و باور دارم که اگر مردم پای کار بیایند می‌توانیم مشکلات را حل کنیم و اگر مشارکت نداشته باشند، حل و فصل مشکلات امکان‌پذیر نیست، گفت: 45 سال است که همواره منتظر بوده‌ایم دولت برای ما کاری کند؛ قبل از پیروزی انقلاب اسلامی زمانی که بنده در زابل سرباز بودم، مردم روستاهای مختلف هر کدام بخشی از نهرها را لایروبی می‌کردند و مشکلی در این زمینه وجود نداشت، اما بعد از انقلاب گفتند دولت می‌آید این کارها را می‌کند و حالا نمی‌دانم اساسا توانستند مشکلات آب و فاضلاب خودشان را حل کنند یا نه!

 

پزشکیان با بیان اینکه ما با کمک مسئولان ملی و محلی نقشه خوبی برای توسعه منطقه طراحی خواهیم کرد، خاطرنشان کرد: متاسفانه آنچه به عنوان نقشه توسعه برای منطقه تهیه شده، جامع و آینده‌نگر نبوده است. همین مناطقی که برای گردشگری در نظر گرفته شده، تازه اگر ساخته شود، تبدیل به بستری برای تشدید ترافیک می‌شود. همین الان هم بندر در جایی ساخته شده که برای رسیدن به آن باید از وسط شهر رد شد. جای تعجب است که با وجود این همه زمین وسیع، نقشه‌های توسعه باز به گونه‌ای طراحی شده که با اجرای آنها معضلات مثل ترافیک و آسیب به محیط زیست به وجود می‌آید.

 

رئیس جمهور با بیان اینکه درک و فهم این مشکلات حتی نیاز به تخصص زیادی هم ندارد و یک نگاه دقیق هم این مشکلات را به رخ می‌کشد، اظهار داشت: فضا و امکانات و طبیعت خدادادی این منطقه بسیار زیبا و جذاب است و باید از این نعمات خدا حداکثر استفاده را برد. اینجا یکی از راه‌های ارتباطی اصلی ما با جهان است و چرا باید جاده و راه‌آهن را طوری بسازیم که پاسخگوی توسعه منطقه نباشد. اگر می‌خواهیم اینجا مطابق سند چشم‌انداز توسعه یابد، به این شکل که تا به حال عمل شده به نتیجه نخواهیم رسید.