اصرار زاکانی برای ساختن تونل پرحاشیه؛ تهران اتوبوس می‌خواهد یا تونل ؟/ فرش قرمز ۴۰ هزار میلیاردی زیر پای خودروسواران

 

حفر تونل به‌جای خریدن اتوبوس!

 

معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی دراین نامه با اشاره به هزینه ۴۰ هزار میلیارد تومانی این پروژه به وضعیت حمل و نقل عمومی تهران اشاره کرد و گفته است: شهر تهران از کمبود قریب به ۵۰۰۰ اتوبوس رنج می‌برد که با فرض قیمت هر اتوبوس معادل ۸ میلیارد تومان، بودجه ساخت این پروژه می‌تواند تامین‌ کننده کاستی‌های شهر و رفع گرفتاری تهران از این اوضاع نامطلوب در حوزه حمل و نقل همگانی باشد که البته این تنها یک مصداق از محل مصرف این اعتبار در حوزه توسعه حمل‌ونقل پاک و پایدار است.

 

با وجود این مخالفت‌ها روز چهارشنبه ۷ آذرماه علیرضا زاکانی شهردار تهران درحاشیه جلسه هیات دولت به خبرنگاران از تونل شهید متوسلیان به‌عنوان یکی از پروژه‌های تونلی که شهرداری آن را دنبال می‌کند نام برده و تاکید کرده که با بهره‌برداری از تونل شهید متوسلیان مشکل بزرگی از ترددهای درون شهری حل خواهد شد.

 

جعفر تشکری هاشمی؛ رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران درباره تونل شهید متوسلیان به خبرآنلاین می‌گوید: بعضی پروژه‌های بزرگ‌ مقیاس، پروژه‌هایی که در سطح شهر می‌توانند تأثیرگذاری زیادی داشته باشند، نیازمند به مطالعات دقیق کارشناسی دارند و باید ابعاد و زوایای پیدا و پنهان این پروژه‌ها بررسی شود تا خدای ناکرده هزینه و منابعی از شهر صرف کاری نشود که نتیجه احتمالاً معکوسی بدهد.

 

او ادامه می‌دهد: ‌امروز ما می‌بینیم برخی از پروژه‌های عمرانی نه‌تنها بهبود ترافیک را به دنبال نداشتند، بلکه با ایجاد یک دسترسی ظاهراً مطلوب انسدادها و مشکلات ترافیکی جدی در آن محدوده به وجود آورده‌اند. این حکایت از این دارد که ما نیازمند مطالعات دقیق هستیم و هم تغییر رویکردهای ذهنی خودمان. واقعیت این است که رویکردهای ذهنی ما راجع به شهرها باید تغییر کند و تنها نباید شهر را برای حرکت روان خودروها ببینیم. مردم با ایمنی و با راحتی لازم باید در شهر تردد کنند. عابران اصالت داشته باشند تا خودروها و گرایش مردم را به جای استفاده از خودرو به سمت حمل و نقل عمومی ببریم.

 

تا ۵۰ هزار میلیارد هزینه ساخت تونل

 

رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل اضافه می‌کند: برآورد اولیه‌ای که برای ساخت تونل شهید متوسلیات شده ۴۰ تا ۵۰ هزار میلیارد تومان است. البته این هزینه‌ها براساس نرخ ساخت یک سال پیش بود که حتماً در این یک سال هم تغییر کرده و حتماً تا زمانی که بخواهند چنین تصمیمی را اجرا کنند ممکن است مبالغ بسیار بالاتر شود. آیا بهتر نیست که ما به سمت توسعه‌ی حمل و نقل عمومی و زیرساخت‌های حمل ونقل عمومی برویم که مردم بتوانند راحت‌تر، ارزان‌تر، سریع‌تر و ایمن‌تر به مقصد برسند.

 

این عضو شورای شهر تهران تأکید می‌کند: امروز مصرف بنزین در کشور ما و در شهر تهران تبدیل به یک بحران جدی شده، هم سرمایه‌های ملی را بی‌محابا می‌سوزانیم و هم یک فرصت را برای همیشه از منابع ملی‌مان می‌گیریم و حاصل این حجم عظیمی از بنزین که می‌سوزد، آلودگی هوا به وجود می‌آوریم و نهایتاً فرصت‌های درآمدی کشور را از دست می‌دهیم. نه تنها منابع ملی و منابعی که اگر استحصال شد دیگر قابل احیا نیست و ما نمی‌توانیم چنین منابعی را جبران کنیم، درحالیکه اگر به جای این روش‌ها با توسعه حمل و نقل عمومی امکانی برای مردم فراهم کنیم، از خودرو شخصی کمتر استفاده کنند، بنزین کمتر می‌سوزد، آلودگی هوا کمتر داریم و سرمایه‌های ملی بهتر حفظ می‌شوند و کشور می‌تواند بدون اینکه واردات بنزین داشته باشد، این سرمایه را صرف به کارهای مفید دیگر کند.

 

تشکری هاشمی اضافه می‌کند: در شورای شهر تهران این پروژه در صورت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی بدون اینکه از منابع شهرداری استفاده شود، قابلیت اجرایی دارد که حتی این‌ایده‌ای که ما در برنامه‌های قبلی‌مان گفته بودیم جای تجدیدنظر دارد.

 

او در پاسخ به این پرسش که در زمانی نهضت ساخت تونل در تهران راه افتاده بود و این تونل هم بخشی از همان طراحی‌هاست می‌گوید: به هر تقدیر ما نمی‌توانیم بگوییم چون دو سال پیش یک حرفی زدیم و چون ۱۰ سال پیش یک کاری کردیم، الان همچنان باید همان راه را ادامه دهیم. باید دیدگاه‌های‌مان را اصلاح کنیم، باید نگاهمان را تغییر دهیم همان طور که دنیا دارد تغییر می‌کند.

تصمیم خوب ۱۰ سال قبل شاید الان تصمیم خوبی نباشد

 

رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران معتقد است: همان‌طور که برای درمان یک بیماری، هر روز یک داروی جدیدی ساخته می‌شود و لازم نیست که همان درمانی که ۱۰-۲۰ سال به کار می‌رفت همچنان آن را تکرار کنند، در بحث مدیریت شهری هم همین قاعده حاکم هست. ما باید ببینیم یافته‌های نو دنیا چه هست. دیدگاه جهانی راجع به شهرهای پایدار چه دیدگاهی هست و بعد به اقتضای آن کار را دنبال کنیم. اینکه بگوییم در گذشته موضوعی تصویب شده یا کاری ده سال پیش موفق بوده ما هم الزاماً همان کار را انجام بدهیم، آن فعالیت در ۱۰ سال پیش در زمان و مکان خودش احتمالاً تصمیم خوبی بوده ولی خب ممکن است همان تصمیم الان یک تصمیم خوب نباشد.
​​​